به گزارش میراث‌آریا، جبار رحمانی رئیس انجمن انسان­‌شناسی ایران در این نشست از اهمیت جایگاه ابوریحان بیرونی در آغاز مطالعات مردم‌­شناسی جهان سخن گفت و لزوم معرفی او به عنوان آغازگر این رشته را یکی از وظایف مردم‌شناسان ایران و نهادهای پژوهشگاهی و دانشگاهی آن به جهان دانست.

رحمانی بر رویکرد عقلانی ابوریحان بیرونی، پرهیز او از داوری و قضاوت ارزشی فرهنگ ­های دیگر و اهمیت سفر در زندگی این مردم‌شناس به عنوان یک تعامل میان فرهنگی سخن­ گفت.

عباس قنبری عدیوی رئیس شعبه چهارمحال بختیاری بنیاد ایران­شناسی، نیز مطالعات فولکولوریک ابوریحان را در کنار مطالعات مردم­شناسی او ستود و از فضیلت کشف حقیقت در نزد ابوریحان سخن گفت.

او با اشاره به اینکه ابوریحان امکان درک تاریخ فرهنگ در ایران را ممکن می­‌سازد، تصریح‌ کرد: این از جایگاه «زبان» و چند زبان­دانی ابوریحان و اهمیت آن در درک تفاوت‌­های فرهنگی نیز حکایت کرد.

در ادامه محمدرضا مهراندیش فیلمساز و پژوهشگر، ابوریحان بیرونی را پدر مطالعات تطبیقی فرهنگ و مردم‌­شناسی و جایگاه او را در کنار برزویه طبیب پدر مطالعات هندشناسی جهان دانست.

او همچنین به مرور و نقد ترجمه‌­های موجود از آثار ابوریحان بیرونی پرداخت و ابوریحان را متعلق به تمام حوزه­‌های ایران فرهنگی دانست.

در پایان با توجه به گفت و گوهای انجام شده، در این نشست در قالب همکاری پژوهشکده مردم‌­شناسی و انجمن انسان­‌شناسی ایران، بر تدوین و تالیف منشور اخلاقی مردم­‌شناسی ایرانی، منشور تنوع فرهنگی و همبستگی ملی در ایران و انتشار مجله‌­ای مشترک از سوی دو نهاد یاد شده تاکید شد.

انتهای پیام/